The Cardiovascular Risk Prediction of Epicardial Fat Thickness in Metabolic Syndrome Patients

INTRODUCTION: Epicardial adipose tissue (EAT) is a visceral adipose tissue surrounding heart and coronary arteries. It is shown to be associated with increased cardiovascular disease risk and mortality. Here, we aimed to search for the relationship between Framingham-10-year-coronary heart disease risk and epicardial fat thickness (EFT) in metabolic syndrome (MetS) patients.
METHODS: A total of 35 patients, 25 female and 10 male, with MetS were included in the study. Cardiac risk factors (age, gender, total cholesterol, high-density lipoprotein [HDL] cholesterol, smoking, systolic blood pressure [BP], and medication) determined by Framingham Heart Study were screened to use Framingham-10-year-coronary heart disease risk tool to assess the cardiovascular risk. EFT was measured with two-dimensional (2D) echocardiography. Results were evaluated using SPSS.
RESULTS: BP was normal in 62.9%, in upper normal range in 28.6% and high in 8.6% of the patients. There was positive correlation between EAT and waist circumference (WC) and no correlation between age, fasting blood glucose (FBG), triglyceride (TG), HDL, total cholesterol, N/L ratio, Framingham risk score (FRS), and EAT. There was statistically significant difference in BP groups for TG, WC, and FRS but no difference for other parameters evaluated. Mean WC, N/L ratio, and FRS were statistically significant higher in men compared to women.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Relation of EFT and MetS is shown in literature. Although EFT is not found to predict the cardiovascular risk in MetS in our study; smoking, HT and male gender are related to increased cardiovascular risk and this finding might help to determine the treatment priorities to prevent further cardiac damage in MetS patients.

Metabolik sendromlu hastalarda, epikardial yağ kalınlığı kardiyovasküler hastalık belirteci midir?

GİRİŞ ve AMAÇ: Epikardial yağ dokusu aynı zamanda kalp ve koroner arterleride saran visseral yağ dokusudur. Kardiyovasküler mortalite ve morbidite ile ilişkili bulunmuştur.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmada Metabolik Sendrom tanılı hastalarda, On yıllık Framinhham kalp hastalığı riski ile Epikardial yağ dokusu arasındaki ilişkiyi ortaya koymayı amaçladık.
BULGULAR: Çalışmaya 25 kadın 10 erkek toplam 35 metabolik sendrom tanılı hasta alındı. Tüm hastalarda kardiyak risk faktörleri ( yaş, cinsiyet, total kolesterol, HDL-kolesterol, sigara içimi, kan basıncı, ilaç kullanımı) bakılarak Framingham 10 yıllık koroner kalp hastalığı riski hesaplandı. İki boyutlu Ekokardiografi kullanılarak Epikardial yağ dokusu kalınlığı hesaplandı. Sonuçlar istatistiksel olarak değerlendirildi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Kan basıncı, hastaların %62.9 unda normal, %28.6 sında yüksek normal, %8.6 sında yüksekti. Bel çevresi ile epikardial yağ dokusu arasında pozitif korelasyon vardı. Hesaplanan Framingham Risk Skoru ve bakılan diğer parametreler ile epikardial yağ dokusu arasında anlamlı korelasyon saptanmadı. Kan Basıncı ile Lökosit, Trigliserit ve Framingham Risk Skoru arasında istatistiksel anlamlılık mevcuttu. Erkek hastalarda kadınlara göre Lökosit, Nötrofil/Lenfosit oranı ve Framingham kalp skoru anlamlı olarak yüksekti.
Literatürde Metabolik sendrom ile epikardiyal yağ dokusu arasında ilişki gösterilmiştir. Bu çalışmada benzer ilişki gösterilememiştir, bununla birlikte hipertansiyon, erkek cinsiyet ve sigara içiminin metabolik sendromlu hastalarda kardiyovasküler riski belirlemede en önemli faktörler olarak ifade edilebilir.